Zespoły mieszane zamroczeniowo-majaczeniowe.

Zespoły mieszane zamroczeniowo-majaczeniowe, czyli stany onejroidne są szczególnie częste w padaczce. Prawdopodobnie zaliczyć tu trzeba wszystkie przypadki określane nazwą delirium epilepticum, gdyż majaczeniowe zamącenie świadomości podbarwione tu bywa składnikiem zamroczeniowym. Omamy wzrokowe mają tu charakter wizyjny i są zharmonizowane z omamami innych zmysłów. Przeżycia te nie muszą przebiegać z silnym podnieceniem psychoruchowym, czasem stwierdza się właśnie bezruch z kontemplacyjnym zachwytem w obliczu wizji. Całe otoczenie przekształca się w niebo, raj, piekło, kaźń, pole bitwy, scenę teatralną itd.z właściwą logiką inscenizacji, z harmonijnym współbrzmieniem innych omamów. Dezorientacja we wszystkich kierunkach i doszczętne wyżywanie się w urojeniowej sytuacji osiągają tutaj wysoki stopień. Jak w zamroczeniach w ogóle, tak i w tym zespole mieszanym widuje się często utrzymywanie się psychozy znacznie poza okres działania podstawowego czynnika chorobotwórczego, np. długo jeszcze po ustąpieniu gorączki i innych objawów zakażenia. Stany onejroidne są częste. Spostrzeżeniom dokonanym nad nimi przede wszystkim przypisać trzeba mylne zapatrywanie, jakoby omamy w ogóle, a zwłaszcza wzrokowe, należały do obrazu klinicznego stanów pomrocznych. Obecność tych tworów pochodzi ze składnika majaczeniowego. W psychiatrii sądowej od dawna przyjmuje się, zresztą w rzadkich przypadkach, możliwość stanu pomrocznego, w którym rodząca popełnia dzieciobójstwo. Z polskich psychiatrów na stanowisku takim stoi np. Spett (1958), przyjmując za innymi autorami następujące kryteria: 1) psychika ogarnięta jest przez niezwykle silny spiętrzony afekt, wskutek czego chora fałszywie spostrzega i ocenia rzeczywistość; 2) zaburzenia myślenia i zmiana zachowania się nie muszą być widoczne na pierwszy rzut oka; 3) przeżycia z okresu pomrocznego pozostawiają niepamięć lub tylko nikłe i fragmentaryczne wspomnienia; [podobne: wzorcowanie przyrządów pomiarowych, metamina, mineralne kosmetyki ]