Cluster-Randomized, Crossover Trial of Head Positioning w ostrym obrysie ad 8

Chociaż nie osiągnęliśmy planowanej wielkości próby, analiza stopnia, w jakim klastry były ze sobą powiązane, wskazała, że badanie zachowało moc w celu oceny wcześniej określonego działania interwencyjnego. Ponieważ analiza pierwotna dostarczyła iloraz szans dla efektu interwencji, który był bliski 1,0 i miał wąski przedział ufności, jest mało prawdopodobne, aby pominięto prawdziwą różnicę w wyniku niepełnosprawności. Chociaż nie było heterogeniczności efektu interwencyjnego w odniesieniu do pierwotnego wyniku w wcześniej określonych podgrupach, analizy te miały niską moc statystyczną. Większość pacjentów w naszej próbie miała przypisaną pozycję głowy zaimplementowaną po upływie czasu do reperfuzji z leczeniem trombolitycznym lub wewnątrznaczyniowym, a pacjenci mieli głównie łagodne neurologiczne deficyty z wielu przyczyn udaru. Możliwe, że wcześniejsza inicjacja pozycji głowy po pojawieniu się objawów, kiedy półcienie niedokrwienne są potencjalnie modyfikowalne, mogła spowodować inne wyniki. Częstość występowania zapalenia płuc była mniejsza w naszym badaniu niż w innych seriach29, ale była podobna do częstości w rejestrach udarów27 oraz w retrospektywnym badaniu pozycji leżącej u pacjentów z ostrym udarem niedokrwiennym.30 Niskie wskaźniki w tym badaniu mogą odnosić się do dokładna ocena i opieka nad pacjentami, w tym stosowanie protokołów badania przesiewowego i schematów żywienia, a także wykluczenie pacjentów wysokiego ryzyka, takich jak ci, którzy przeszli intubację.
Podsumowując, pozycja leżącej płaskiej głowy, w porównaniu do pozycji siedzącej, zapoczątkowanej wcześniej po prezentacji i utrzymywana przez 24 godziny, nie zmieniła wyników w zakresie niepełnosprawności u pacjentów z ostrym udarem.
[podobne: pirymetamina, wzorcowanie przyrządów pomiarowych, polcortolon ]