Zamroczenie.

1. O zamroczeniu jasnym mówimy wówczas, gdy zwężenie świadomości jest stosunkowo nieduże, a samo sensorium wykazuje bardzo nieznaczne przyćmienie, tak że chory zdolny jest do zbornych działań i nie podpada w wyższym stopniu swoimi zaburzeniami psychicznymi. Tutaj przeważnie należą naprzemienne rozdwojenia osobowości, w których często urzeczywistniają się popędy wędrowcze (poriomania), a także inne działania impulsywne. jak pyromania, rzadziej kleptomania itd. W stanach jasnego zamroczenia przejawiają się czasem zboczenia płciowe, obce osobowości podstawowej albo skłonności przestępcze. 2. Zamroczenie z głębszym przyćmieniem świadomości jest częstsze niż zamroczenie jasne. Zamroczenia po napadach padaczkowych przebiegają przeważnie według tego typu. Możliwe że przypadki przebiegające z silnym lękiem, podnieceniem psychoruchowym, całkowitą dezorientacją i rozerwaniem związków myślowych, a także z afektem bezradności, zależą od składnika zamąceniowego o charakterze zespołu amentywnego. Byłby to wówczas zespół psychotyczny mieszany. 3. Stany somnabuliczne, z którymi prawdopodobnie spowinowacone są zamroczenia histeryczne i hipnotyczne, są w pewnej mierze podobne do zamroczeń jasnych. W lekkich przypadkach somnambulizmu, czyli lunatyzmu, może chodzić tylko o mówienie przez sen. Z osobą mówiącą przez sen można, przy odpowiednim dostosowaniu intonacji głosu, nawiązać rozmowę, której treść da nam wgląd w stan sensorium śpiącego. Okazuje się, że nie jest ono zbytnio przyćmione, tak iż możliwa jest dość składna rozmowa. Można stwierdzić całkowitą dezorientację we wszystkich kierunkach włącznie z głęboką zmianą osobowości. W pewnych przypadkach udaje się nawiązać z osobnikiem łączność hipnotyczną, przy czym można stwierdzić, że niczym istotnym somnambulizm (polskie miano – sennowłóctwo) nie różni się od hipnozy uzyskanej zwykłą drogą. [więcej w: , bielizna damska sklep internetowy, olejek makadamia, fizjoterapia ]